Zaterdag 5/8 laatste weekeindje

5/8 Laatste weekeindje weg

Rochelle:
Vanmorgen werd ik om 7 uur wakker. Tja, dan kun je uitslapen en dan zit je in een ritme.
Maar ik was ook wel snel fit, want vandaag gaan we uitchecken uit dit hotel en koffer inpakken, tijd voor een laatste weekeindje weg! Ik lig met m'n hoofd vol gedachtes nog even in bed. Hoe krijg ik al die zooi weer mijn koffer in? Wat is de tijd eigenlijk snel gegaan. Maar aan de andere kant, het schooltje in Danao lijkt ook echt een eeuwigheid geleden. Fijn om weer naar huis te gaan, maar ook; wat was het gisteren een mooie dag! Terwijl ik aan gisteren terugdenk, schiet ineens in mijn hoofd dat Emiel wat aan t regelen was geweest voor de date night. Hij was gisten om 18uur weg en kwam na een half uur weer terug. Maar ik heb gisteren niets gemerkt van iets dat ie geregeld zou hebben. En Emiel heeft steeds gezegd; wacht nou maar rustig af…
Ondertussen wordt Emiel ook wakker. Vind ik vrij vroeg voor zijn doen, haha, maar hij zegt dan ook, over 10 minuten ga ik weer slapen. Nou ja, oké…waarom ben je nu wakker dan?

En toen ging de deurbel…ja onze hotelkamer had een deurbel. Ik schrok me dood en keek Emiel aan; doe jij maar open hoor. Nee, zei hij; je krijgt nu eerst een appje dat je moet lezen en dan doe jij open.
Haha, aaaah…daar is de verrassing! Ik kreeg inderdaad een appje over hoe leuk de vakantie was en dat ik nu de deur open moest gaan doen.
Voor de deur stond een mannetje van het hotel met een dienblad met uitgebreid ontbijt! Ahhhh, das erg leuk!!
Lekker ontbijt op bed, op de laatste dag. Pannenkoeken, toast, vers fruit en mango sap. Perfect om het laatste weekeind mee te beginnen! Super!

Na het ontbijt aan ‘project koffer’ begonnen. Emiel viel weer in slaap, maar ik had echt even tijd nodig om alles weer te passen en te meten. Mijn schoenen mochten bij Emiel, wat er bij mij voor zorgde, dat alles precies paste. Nou ja, moest even op het deksel zitten, maar dan heb je ook wat, haha.

Om 12u checkten we uit, op weg naar ons laatste uitje.
We hebben een hotel geboekt op het eilandje Olango. Niet heel ver weg, maar we willen maandag ons vliegtuig niet missen, dus blijven we in de buurt. We moeten wel de oversteek met de boot gaan maken. Nou ja, boot…das dan weer een groot woord. Het is een schuit, net wat groter dan de bootjes op Palawan vorige week.
Voor 25 eurocent kochten we een ticket ( kon nog net hè, met deze prijzen) en liepen we naar de schuit. Nu met ons hele hebben en houden, dus naast de rugzakken nu ook de koffers. Wel erg stom om met je koffers zo’n bootje op te gaan, haha, maar ja we moesten wel.

Toen we bij de boot aankwamen, was er alweer een uitdaging voor mij…nee we hoefden er deze keer niet zwemmend heen, maar de ‘loopplank’ was niet meer dan een laddertje dat plat werd neergelegd. Oh god…hoe ga ik dit nu weer doen? Met koffer? Gelukkig bood de jongen van de schuit aan de koffers te doen. Oké, nu moest ik alleen nog zelf. Met rugzak…Emiel ging voor; even afkijken hoe het moest. Toen maar de knop omgezet, niet nagedacht en via het laddertje de boot op.
Toen wij zaten vertrokken we meteen.
De overtocht duurde 20 minuten en was weer een stuk op de open zee. Prachtige omgeving, super helder en mooi groen en blauw water. Buiten het schommelen ( hulde aan m'n pleister) was het een tochtje om van te genieten.

Emiel:

Na zo'n honderd meter gelopen te hebben, langs het water met allemaal bootjes, valt ons oog op een klein mooi eiland. Vol verwondering kijken we ernaar terwijl ook het heldere water met kleurverschil ons opvalt.
We komen aan bij de tricycle-taxi's en krijgen er eentje toegewezen. De koffers passen achterop en met wat moeite passen wij er ook in. Tassen op schoot en gaan.

De wegen zijn goed en het weer nog beter. We worden door alle kinderen begroet: zwaaien, hand-kusjes en high-fives laten ons meteen welkom voelen

We komen aan bij een groot hek, dat voor ons geopend wordt. We zijn er! Na het inchecken hebben we heerlijk bij het zwembad gelegen en onszelf verwend met lekkere drankjes: dat hebben we wel verdiend!

Ik heb een mooie wandeling gemaakt over de lange steiger en kennisgemaakt met de lokale jeugd die slakvisjes vangen. Deze worden verkocht voor wat extra inkomen. Ze praten volop en laten zien hoe je ze vangt. Ik heb er uiteindelijk 3 kunnen vangen, maar dat valt niet mee!
Alle jeugd is hiermee bezig wanneer het eb is. Het verschil tussen eb en vloed is erg groot: bij eb kun je een soort waddenloop doen. Aan alle kanten lopen verschillende soorten krabjes en zwemmen kleurrijke visjes, een genot om naar te kijken.

Rochelle heeft heerlijk een boek gelezen en natuurlijk hebben we gezwommen en goede gesprekken gevoerd. Voor de trouwe lezers onder ons: de lucht is geklaard tussen ons, geen zorgen! (rochelle: dankzij het ontbijtje waarmee hij de mislukte date night van vorige week heeft goed gemaakt ;-) tja dan kun je niet meer ‘boos’ blijven toch? Haha)

Na een heerlijk diner hebben we de avond rustig afgesloten. Helaas blijkt de hangmat geen functionerende hangmat te zijn... beetje jammer! Maar verder vermaken wij ons hier wel de laatste dagen.