24/7 Another day at the office
Door: Emiel
Blijf op de hoogte en volg Emiel en Rochelle
24 Juli 2017 | Filipijnen, Cebu City
Emiel:
Waar normaal de taxi's zichzelf aanbieden, was het vanochtend lang wachten, heel lang wachten. Hierdoor kwamen we verlaat aan op het weeshuis.
Met het vermoeiend weekend in de benen en een matige nachtrust, begon de ochtend niet voortvarend.
Op het moment dat ik de deur van het lokaal open deed was dat allemaal vergeten. De kinderen zwaaiden, groetten en de ene zegende me, terwijl de andere me knuffelde, met een ander kind aan mijn been hangend.
In de ochtend werd er vooral geschreven, gesproken en tussendoor even gezongen. Ik kon kinderen blij maken door ze te helpen met de opdracht, want (veel) persoonlijke aandacht is er niet. Alleen bij het inleveren van het schrift bij de juf, nadat je eindelijk aan de beurt bent door de lange rij, krijg je heel kort te horen wat niet goed is. Of je krijgt een aantal rode strepen, wat betekent dat je de opdracht voltooid hebt en je zelf moet uitzoeken wat je de komende tijd tot de volgende opdracht gaat doen.
Wanneer alle kinderen geholpen waren, gingen we het gesprek aan met de kinderen of we gaven ze extra opdrachten. De eerste les eindigde met oefenen voor de viering. Dit ging al stukken beter dan de vorige editie.
Na de eerste groep, worden we uitgenodigd om 16.00 uur wat te drinken met Babelynn en om half 5 aan te sluiten bij de stafvergadering. Dat slaan we niet af.
De tweede groep, de allerjongsten, kregen kort uitleg en een spreekoefening, waarna het oefenen voor het optreden begon. Dit verloopt nog steeds chaotisch, waarbij ingrijpen niet in het Filipijnse woordenboek staat.
Met de lunch hebben we het ervan genomen. Meerdere drankjes en broodjes, maar boven de euro komen we niet. Na lange interessante gesprekken over vooral kinderen en het leven hier, zijn we teruggelopen.
De derde groep is erg enthousiast en was weer blij ons te zien. Kinderen blijven enthousiast tegen ons praten. Sommigen hebben al door dat dit écht in het Engels moet. Maar wanneer je dat als kind niet zo goed beheerst, blijf je dat toch vrolijk volhouden in het Filipijns. Wij lachen vriendelijk terug, knikken een keer en blijven zeggen dat het in het Engels moet. Tevergeefs... Maar die enthousiaste vrolijke snoetjes blijven hartverwarmend.
Deze groep werkt over het algemeen hard, maar wanneer je geen zin hebt en totaal niks doet, dan is dat ook
prima hier. Dat blijft heel raar voor ons en onwerkelijk. Vooral de voorste kinderen krijgen de aandacht. We merken ook dat er verschil zit in de twee klaslokalen. Of dit nou met de juf te maken heeft of dat de ene groep toch echt verder is qua ontwikkeling is ons niet duidelijk.
Het laatste uur wordt besteed aan oefenen voor het optreden. De rijen worden steeds sneller opgesteld en de liedjes en bewegingen zitten er behoorlijk in. De kinderen mogen dan ook een half uur eerder naar huis dan gepland.
Na schooltijd gaan we even spelen met de kinderen in de speeltuin bij het weeshuis. De kinderen nemen ons bij de hand en het was genieten om ze zo te zien opleven.
Om 16.00 uur verzamelden we bij Babelynn en hebben we in haar office gesproken over mogelijkheden. Al snel werd duidelijk dat ze erg enthousiast was over het realiseren van de recreatieruimte en dat de goedkeuring er al was.
Daarnaast is er behoefte aan een soort coating of vernis en moeten er wat dingen gerepareerd worden. We kunnen dus aan de gang. Morgen krijgen we te horen wat alles kost. Maar tot nu toe gaat het om kleine bedragen die goed te realiseren zijn.
Woensdag is een spannende dag, want dan komt de eigenaar van een groot bedrijf een bezoek brengen aan het weeshuis. Dit gebeurt vrijwel nooit en soms gaat dit gemoeid met een financiële injectie. Wat een eer dat we hierbij mogen zijn. Zij vonden het vanuit hun kant ook fijn om ons erbij te hebben, zodat het bedrijf kan zien dat ze met vrijwilligers werken. Vandaag hebben we al kennis gemaakt met enkele stafleden die de pr en netwerken in de portefeuille hebben.
Hierna zijn we aangesloten bij de meeting. We hebben de directeur ontmoet, die nu weet dat ik geen vader van een kind ben, maar hier meehelp. We hebben hierom gelachen. Daarna hebben we cassave en kokosnootmengsel gegeten als verjaardagstraktatie en interessante gesprekken gevoerd met de directeur, met op de achtergrond het geluid van de speechende president op tv. Dit duurde en duurde maar, dus hebben we besloten te gaan om lekker wat te drinken, eten en boodschappen te doen.
In de nabijgelegen mall is dit uitstekend gelukt! Daarna zijn we voldaan naar het hotel gegaan... het was een succesvolle dag. En wat fijn dat we hier echt iets kunnen betekenen. We denken aan alle mogelijkheden voor de recreatieruimte en vooral met een glimlach terug aan alle kinderen.
-
24 Juli 2017 - 15:25
Ria :
Fijn dat het zo goed gaat bij dit weeshuis. -
25 Juli 2017 - 10:42
Chantal:
Hè heerlijk dat jullie je plekje hebben gevonden! En ik hoor het graag, als ik ook een klein beetje kan helpen vanuit NL!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley